ที่ว่าหลวงพ่อจิ๋ว วัดเนินเหล็กรุ่นแรกเหรียญขาวน่ะไม่ใช่นะครับมีรุ่นแรกกว่านี้อีก

[dada99999]

ภาพหลวงพ่อจิ๋ว (๑) สวยแท้ ดูง่ายมากครับ ทันแน่นอนสำหรับภาพนี้

ชอบครับ

[nlk]

ไว้ผมจะลงพื้นที่ หาลูกสะกดดูนะครับ ในพื้นที่บ้านเราน่าจะพอมีครับแต่ขอบอกว่า ไอ้มีน่ะมีแน่ครับลูกสะกดของท่านน่ะครับ
แต่ออกมาหลังจากที่ลูกศิษย์ ลูกหาเปิดกุฏิหลังจากมรณะภาพแล้วน่ะครับ เช่นเดียวกับหลวงพ่อจิ๋ว(2)สุขาจาโร
ซึ่งก็มีการเปิดกุฎิอีกครั้งหนึ่ง และลูกศิษย์ลูกหาก็ได้ของดีไปแยะครับ เช่น มีดสายหลวงพ่อเดิม ฯลฯ........
เพราะฉะนั้น ในสายงานบ้านเราคนส่วนใหญ่จึงเป็นที่สรุปได้ว่า หลวงพ่อจิ๋ว(1) เล่นหากันที่รูปถ่าย จะเป็นที่นิยมกว่า ครับ
ขอบพระคุณทุกท่านที่ ให้คำแนะนำครับ

[nlk]

 หลวงพ่อ พระครูอุทัยธรรมวินิจ (จิ๋ว(2) สุขาจาโร )

อัตโนประวัติ พระครูอุทัยธรรมวินิจ มีนามเดิมว่า จิ๋ว ธัญญกรรม เกิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2447 ณ บ้านหนองโพธิ์ ต.หนองไผ่แบน อ.เมือง จ.อุทัยธานี โยมบิดา-มารดา ชื่อ นายทัด-นางนิ่ม ธัญญกรรม ประกอบอาชีพกสิกรรม ในช่วงวัยเยาว์ เรียนหนังสือที่โรงเรียนวัดหนองไผ่แบน จบชั้นป.4 ก่อนลาออกมาช่วยครอบครัวหาเลี้ยงชีพ

ทุกวันพระมักไปทำบุญที่วัดหนองโพธิ์กับโยมบิดา-มารดา เป็นประจำเสมอมิได้ขาด เมื่อเติบใหญ่ จึงกลายเป็นคนใจบุญกุศลเป็นลำดับ เมื่ออายุครบ 21 ปี นายจิ๋วถูกเกณฑ์ทหาร ไปประจำอยู่ที่ค่ายจิระประวัติ จ.นครสวรรค์ เป็นเวลา 2 ปี พอพ้นเกณฑ์ทหาร ได้กลับบ้านช่วยบิดามารดา

จนมีอายุได้ 24 ปี นายจิ๋วได้บวชทดแทนคุณบิดามารดา ดังลูกผู้ชายพึงควรปฏิบัติ ได้เข้าอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดบุญลือ ต.เนินแจง อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ (ปัจจุบันเป็น อ.เมือง จ.อุทัยธานี) เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2471 โดยมีพระญาณกิตติ วัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า สุขาจาโร แปลว่า ผู้มีความประพฤติอันงดงาม

เมื่ออุปสมบท พระจิ๋วได้ย้ายไปจำพรรษาอยู่ที่วัดทัพทันวัฒนาราม อ.ทัพทัน เพื่อเข้ารับการศึกษาพระปริยัติธรรม พ.ศ.2474 สอบได้นักธรรมชั้นโท โดยมีพระอุดมธรรมภาณ เป็นพระอาจารย์สอน

พ.ศ.2476 พระจิ๋ว ย้ายไปจำพรรษาอยู่ที่วัดโมลีโลกยาราม (วัดท้ายตลาด) เขตธนบุรี กรุงเทพฯ เพื่อศึกษาบาลีกับพระอาจารย์ประสิทธิ์ศีลคุณ เจ้าอาวาสวัดโมลีโลกยาราม ในสมัยนั้น

พ.ศ.2483 สอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยค แต่ครั้นจะศึกษาต่อเปรียญธรรม 4 ประโยค ได้เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 จำเป็นต้องเรียนๆ หยุดๆ ไม่เป็นอันเรียน

จนถึงปี พ.ศ.2487 สงครามโลก ยังไม่สงบ พระมหาจิ๋ว ได้ตัดสินใจ เดินทางกลับภูมิลำเนาเดิมที่วัดเนินเหล็ก ต.โนนเหล็ก อ.เมือง จ.อุทัยธานี ในขณะนั้น พระครูอุทัยธรรมวินิจ (จิ๋ว อินทสุวัณโณ) เจ้าอาวาสวัดเนินเหล็ก ได้มรณภาพลง

เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2488 พระอุดมธรรมภาณ (สม สุนทรธัมโม) อาจารย์ของท่าน พร้อมชาวบ้าน ได้นิมนต์ให้ท่านจำพรรษาอยู่ที่วัดเนินเหล็ก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พร้อมเป็นครูสอนพระปริยัติธรรมให้กับพระภิกษุสามเณร

ต่อมา คณะสงฆ์ได้เล็งเห็นว่า พระมหาจิ๋ว มีความรู้ความสามารถ ประกอบกับเป็นผู้เคร่งครัดในพระธรรมวินัยอย่างยิ่ง พ.ศ.2491 จึงได้แต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดเนินเหล็ก

พ.ศ.2492 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลโนนเหล็ก

พ.ศ.2499 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระครูสัญญาบัตร ในราชทินนาม "พระครูอุทัยธรรมวินิจ"

พ.ศ.2500 ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์

ตลอดระยะเวลากว่า 50 ปี หลวงพ่อจิ๋วสร้างคุณูปการแก่วัดเนินเหล็กและชาวบ้าน ต.เนินเหล็ก ท่านเป็นผู้เคร่งครัดและสอนสั่งให้พระภิกษุสามเณร คณะศิษย์ ตลอดจนเด็กวัด ให้เป็นผู้มีเมตตากรุณาต่อบุคคลทั่วไปทั้งในวัดและชาวบ้าน คอยให้คำปรึกษา แก้ปัญหา ชี้แนะให้ชาวบ้านปฏิบัติตนเป็นคนดีและพัฒนาจิตใจชาวบ้านให้อยู่กันอย่างสงบสุข และมีความสามัคคีอย่างดีเยี่ยม

หลวงพ่อจิ๋ว ได้พัฒนาวัด ด้วยการสร้างกุฏิ หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ เมรุ อุโบสถ และถาวรวัตถุอื่นๆ อีกเป็นจำนวนมาก

ด้านการศึกษา หลวงพ่อจิ๋วได้เอาใจใส่เป็นอย่างยิ่ง โดยได้ก่อตั้งโรงเรียนราษฎร์ มีชื่อว่า โรงเรียนวินิจประสิทธิเวท เพื่อให้นักเรียนที่สำเร็จการศึกษาภาคบังคับที่จบชั้นประถม ได้มีที่เรียนต่อในระดับชั้นมัธยมศึกษา นอกจากนี้ ยังรับบุคคลภายนอกที่มีอายุเกินเกณฑ์ ให้ได้เข้าเรียน โดยให้บวชเป็นพระภิกษุ-สามเณร ทำให้วัดเนินเหล็ก มีพระภิกษุสามเณรจำพรรษานับร้อยรูปเกือบทุกปี ส่วนการศึกษาพระปริยัติธรรม มีการเรียนการสอนประจำในสำนักเรียน ในแต่ละปี มีนักเรียนสอบได้นักธรรม-บาลีเป็นจำนวนมาก

หลวงพ่อจิ๋ว ยังได้ทำงานด้านการพัฒนาวัตถุและพัฒนาคน ทั้งในวัดและนอกวัด รวมระยะเวลากว่าครึ่งศตวรรษ ภายหลังการสร้างอุโบสถหลังใหม่แล้วเสร็จ ท่านได้ล้มป่วยลง และละสังขารไปด้วยอาการสงบ เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2536 ณ โรงพยาบาลอุทัยธานี สิริอายุ 88 พรรษา 65

เรื่องเหลื่อเชื่อ เกี่ยวกับความวาจาสิทธิ์ของท่าน  มีโยมท่านหนึ่งในสมัยที่ท่านยังอยู่นั้นได้นำดินซึ่งขุดจากที่ดินของตนเองมาถวายเพื่อถมที่ดินให้ทางวัดโนนเหล็ก แต่บังเอิญรถบรรทุกดินต้องวิ่งผ่านบ้านกำนัน ซึ่งในสมัยนั้น
เรียกว่า กำนันแม็ด (ขออนุญาติเอ่ยนามเพราะท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว) กำนันไม่พอใจที่รถบรรทุกดินวิ่งผ่านแล้วทำดินร่วงเลยไปต่อว่าหลวงพ่อจิ๋ว(2) ที่วัด ซึ่งหลวงพ่อก็รุ้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่ากำนันคนนี้เป็นคนขี้เกียจมาแต่ไหนแต่ไรเลยออกว่ากับกำนันไปว่า "เออ  กูจะเอาดินมาถมที่วัวาอารามมันก็มาว่า ถ้าไม่อยากดูก็กลับไปนอนเฉยๆไป!...." หลังจากนั้นอีกไม่เกิน1เดือนกำนันก็เป็นอัมพาต เดินไปไหนมาไหนไม่ได้นอนอย่างเดียว รวมทั้งลูกเขยของแกอีก(ลูกเขยยังมีชีวิตอยู่ ไปสอบถามได้ )ก็เป็นเหมือนกัน ไปรักษาที่ใดก็ไม่หาย หลวงพ่อสมัยบอกว่าให้มาเดินบริหารร่างกายรอบโบสถ์  แต่ก็ได้แค่ทุเลาลงเท่านั้น จนกำนันเสียชีวิตไปเรื่องนี้รุ้กันทั่วต.โนนเหล็ก - หนองเต่า  ................................เหลือเชื่อ.................................



หนังสือพิมพ์ข่าวสด หน้า 31
คอลัมน์ อริยะโลกที่ 6 โดย สุธน พันธุเมฆ
วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2548 ปีที่ 15 ฉบับที่ 5498

[nlk]

สังเกตยันที่เจ้าคุณพุฒเคยใช้  กับ  ยันต์หลวงพ่อจิ๋ว(1)

[nlk]

ข้างล่าง