ผมมีประสบการณ์อีกเรื่องหนึ่ง อยากเล่าให้ฟังครับ ในละแวกที่ผมอยู่นั้น ในสมัย ๒๕๓๒ - ๒๕๔๑ โดยประมาณ ปกติผมชอบที่จะเล่าความศรัทธาที่ผมมีให้แก่เพื่อนร่วมงานฟังเสมอ วันหนึ่ง หน.ผมเขาฟังผมเล่าแล้วก็นึกอยากได้ของหลวงพ่อขึ้นมาบ้าง จึงบอกให้ผมช่วยหาให้เขาบ้าง วันนั้นหลังอาหารเที่ยงแล้วจึงแวะไปที่สนามพระเชื่อไหมครับว่า ทันทีที่เปิดประตูรถก็มีขาประจำรีบปรี่เข้ามาหาทันทีพร้อมกับกำพระไว้ในมือบอกว่ามีพระของหลวงพ่อมาฝากพร้อมกับบอกว่าไม่แพงอย่างที่คิด พอเขาแบมือให้ดูปรากฎว่าเป็นเหรียญหลังยันต์สวยกริ๊บเลี่ยมพลาสติกเอาไว้ บอกราคามาพร้อมเสร็จ ๓๕๐.- ผมสะดุ้งอยู่ในใจ(ไอ้นี่ตกควาย ราคาขณะนั้นประมาณ ๒,๐๐๐ - ๒,๕๐๐ ไม่เกิน ๓,๐๐๐ เห็นจะได้ ทั้ง ๆ ที่ หน.ตามมาติด ๆ กระซิบถามผมว่า แพงไหมวะ ผมทำเฉย ๆ บอกให้ หน.แกอยู่นิ่ง ๆ) ผมแกล้งต่อ ๒๕๐.- หมอบอกโดน ก็เป็นอันเรียบร้อย
นึกถึงเหรียญหลังยันต์เหรียญนั้นแล้ว ต้องบอกว่า เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเชื่อนะครับ หลวงพ่อท่านคงอยากให้ หน.ผม น่ะครับ ซึ่งหน้าที่การงานของเขาก้าวหน้าดีมาก ผิดกับผมที่ยังเป็นไปอย่างช้า ๆ