ผมได้เริ่มรู้จักหลวงพ่อ มาตั้งแต่ปี 34 ที่รู้จักหลวงพ่อตอนนั้นคุณเฒ่า สุพรรณ เป็นคนเขียนลงในหนังสือนะโม
พอดีเพื่อนร่วมงานของผมเขาซื้อมาอ่าน ได้อ่านแล้วรู้สึกว่าผมมีความผูกพันธ์กับหลวงพ่อยังไงไม่รู้ ช่วงหลังๆ
จึงซื้อหนังสือนะโมมาอ่านเอง แต่ก็ยังไม่เคยได้พระของหลวงพ่อซักองค์ ผมไม่เคยไปที่วัดหลวงพ่อเลยแต่ได้
ขอฝากตัวเป็นศิษย์ของท่านในหนังสือนะโมซึ่งจะมีรูปของท่านอยู่ พร้อมทั้งตัดรูปของท่านในหนังสือนะโมบูชา
ติดตัวมาตลอด และระลึกนึกถึงหลวงพ่อทุกวัน บอกกล่าวหลวงพ่อบ่อยๆว่าอยากเจอหลวงพ่อในฝันซักครั้งหนึ่ง
จนกระทั่งประมาณปี 39 มีคืนหนึ่งผมฝันไปว่า หลวงพ่อมาหาผม ผมดีใจจนน้ำตาไหล (ตื่นมายังมีคราบน้ำตาติดอยู่เลย)
ผมก็ถามท่านว่าหลวงพ่อมายังไงครับ หลวงพ่อท่านตอบว่า ก็มาหาเอ็งนั่นแหล่ะ ผมก็บ่นกับหลวงพ่อในฝันว่า ผมฝากตัวเป็นศิษย์
ของหลวงพ่อตั้งนานหลายปีแล้วหลวงพ่อพึ่งจะเมตตาผมวันนี้เอง ท่านก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ยิ้มๆให้ผม ผมจึงพูดต่อไปว่า
ไหนๆหลวงพ่อก็เมตตามาหาผมแล้ว ก็ขอถือโอกาสฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อกับองค์หลวงพ่อซะเลย แต่ท่านบอกกับผมว่า
งั้นก้มหัวมา ผมก็พนมมือก้มกราบท่านแล้วท่านก็เป่าหัวใ้ห้ผม ในฝันนั้นผมรู้สึกว่าขนลุกไปหมด (แม้พอตอนสดุ้งตื่นยังขนลุกไม่หายเลย)
แล้วหลวงพ่อก็บอกกับผมว่าข้าจะไปแล้วนะ แล้วท่านก็หายไป ยังมิทันผมจะพูดอะไรต่อท่านก็ไปซะแล้ว นี่คือประสบการณ์
ของผมครั้งแรกในชีวิตของผมที่ได้พบเจออภินิหารของท่าน ท่านเมตตากับผมจริงๆที่มาหาผมในฝัน ตื่นมาวันนั้นผมรู้สึกปิติใจมาก
ซาบชึ้งในความเมตตาของท่านจริงๆครับ ท่านอื่นๆมีประสบการณ์อย่างผมบ้างหรือเปล่าครับ เล่าให้ผมฟังบ้างนะครับ และตัวผมเอง
ยังมีประสบการณ์เกี่ยวกับหลวงพ่ออีกหลายเรื่อง ว่างเมื่อไรผมจะทะยอยเล่าให้ศิษย์หลวงพ่อท่านอื่นๆได้อ่านกันในโอกาสต่อๆไปนะครับ
และผมก็ขอยืนยันเรื่องที่เล่าในครั้งนี้หรือในโอกาสต่อๆไป เป็นเรื่องจริงทั้งสิ้นที่เกิดกับตัวผม มิได้มีเจตนาแต่งเรื่องขึ้นมาเองหรอกครับ
เรื่องอย่างนี้คนที่นับถือหลวงพ่อจริงๆคงจะทราบกันดีว่าไม่มีใครกล้าล้อเล่นกับเรื่องอย่างนี้ มิเช่นนั้นจะประสบเคราะห์กรรมอย่างคาดไม่ถึง
เชื่อผมเถอะครับ
moommam