กระดานสนทนาเว็บไซต์ ศิษย์หลวงพ่อกวย
พระเครื่องวัตถุมงคล จังหวัดอุทัยธานี => โชว์พระเครื่องวัตถุมงคล หลวงพ่อสด วัดหนองสะแก => ข้อความที่เริ่มโดย: ฝุ่นดิน ที่ มีนาคม 03, 2011, 08:45:25 pm
-
หลวงพ่อสด ธัมมธโร เกิดเมื่อปี 2437 เป็นบุตรของพ่อพุ่ม แม่ชื่น พันธ์เขียน เกิดที่บ้านทุ่งมะขามหวาน ต.หนองนางนวล อ.หนองฉาง จ.อุทัยธานี มีพี่น้องรวมกันทั้งหมด 6 คน คือ
1.นายสด พันธ์เขียน หรือหลวงพ่อสด ธัมมธโร
2.นางเล็ก พันธ์เขียน
3.นายทรัพย์ พันธ์เขียน
4.นายสิน พันธ์เขียน
5.นางพู พันธ์เขียน
6.นายสะอาด พันธ์เขียน
ต่อมาพ่อแม่ได้ย้ายมาทำมาหากินอยู่ที่บ้านทุ่งปาจาน หมู่ที่ 5 ต.ดงขวาง อ.หนองขาหย่าง จ.อุทัยธานี ในปัจจุบัน หลวงพ่อสด จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดท่าโพธิ์ ต.ท่าโพธิ์ อ.หนองขาหย่าง จ.อุทัยธานี สมัยนั้นผู้ใดมีความรู้ดีจะเข้ามาเป็นครูสอนโรงเรียนประถมได้ แล้วจึงได้ไปสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนกุดจอก กิ่ง อ.หนองมะโมง จ.ชัยนาท จนอายูครบ 20 ปี ท่านจึงได้ลาออกมาอุปสมบทที่วัดหนองระแหงใต้ ในปี พ.ศ.2457 และได้จำพรรษาอยู่วัดหนองระแหงใต้ อยู่ 2 พรรษาจึงได้ย้ายมาสร้างวัดคูเมือง แล้วได้จำพรรษาอยู่ที่วัดคูเมืองจนมรณภาพในปี พ.ศ. 2516 รวมอายูได้ 79 ปี 59พรรษา ชีวิตของหลวงพ่อสด ท่านได้เล่าให้ฟังว่าตั้งแต่เด็กจนจำความได้ ท่านจะไม่ทำปาณาติบาต คือ ไม่ฆ่าสัตว์ทุกชนิดและรักษาศีล 5 มาโดยตลอด ในระหว่างที่ท่านดำรงสมณสารูป ท่านได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระศาสดา เช่นศึกษาพระธรรมวินัยและเผยแพร่พระพุทธศาสนา อีกทั้งท่านยังชอบนั่งวิปัสสนากรรมฐาน เจริญภาวนา จนเข้าถึงหลักธรรม ปกติท่านจะไม่พูดว่าใครในทางเสียหาย เพราะถ้าพูดว่าใครคนนั้นจะเป็นไปตามคำพูดของท่านเสมอ จนเป็นเรื่องลือกันว่าท่านมีวาจาสิทธิ์ ชื่อเสียงของท่านจึงเป็นที่รู้จักกัน ทั่วทั้ง จ.อุทัยธานี และจังหวัดใกล้เคียง จนมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ส่วนเรื่องอภินิหารของหลวงพ่อสด นั้นมากมายนักสุดที่จะกล่าวมา ณ ที่นี้
เดิมชื่อบ้านหนองสะแก ชาวบ้านหนองสะแกได้อพยพมาจากบ้านหนองระแหงใต้ เมื่อประมาณปี พ.ศ.2430 เพื่อมาจับจองที่ดินทำกิน จนเกิดเป็นชุมชนมากขึ้น ในสมัยนั้นการทำบุญ ชาวบ้านจะต้องเดินทางไปทำบุญที่วัดหนองระแหงใต้ซึ่งอยู่ไกล ชาวบ้านจึงคิดจัดสร้างวัดขึ้นและได้ไปปรึกษากับพระสด หรือหลวงพ่อสดซึ่งอุปสมบทอยู่ที่วัดหนองระแหงใต้ และนิมนต์ท่านมาเป็นประธานในการจัดสร้าง และจำพรรษาในปี พ.ศ.2459 โดยสร้างขึ้นเป็นที่พักสงฆ์ ขึ้นอยู่รอบหนองน้ำที่ล้อมรอบไปด้วยต้นสะแก(ปัจจุบันขุดเป็นสระน้ำอยู่ทางทิศเหนือของวัด) จึงเรียกกันติดปากว่า วัดหนองสะแก
ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.2463 ได้รับอนุญาตจากทางราชการประกาศใช้เป็นวัดชื่อว่า วัดคูเมือง เหตุที่เรียกว่า วัดคูเมือง สันนิษฐานว่าวัดตั้งอยู่ใกล้กับบริเวณคันคูเมือง ซี่งเป็นเมืองเก่าสมัยทราวดี ปัจจุบันเป็นที่รกร้างว่างเปล่า ไม่สามารถถากถางได้และเป็นที่สาธารณประโยชน์ เจ้าอาวาสตามลำดับมีดังต่อไปนี้
1.พระใบฎีกาสด หรือ หลวงพ่อสด ธมมธโร
2.พระอาจารย์พง
3.พระอาจารย์ออม
4.พระอาจารย์ประทุม
5.พระอธิการทองดีรักขิตตญาโน
6.พระอาจารย์มนัส กิตติสาโร รักษาการเจ้าอาวาสตั้งแต่ 2531 จนถึงปัจจุบันได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสตั้งแต่ พ.ศ.2537 จนถึงปัจจุบันต่อมาได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระครู อุทิตกิตติสาร
วัดคูเมือง(หนองสะแก) ตั้งอยู่เลขที่ 7 บ้านหนองสะแก หมู่ที่ 8 ต.หนองไผ่ อ.หนองขาหย่าง จ.อุทัยธานี สังกัดมหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 32 ไร่ 1 งาน 10 ตารางวา
หลวงพ่อสด หนองสะแก
หลวงพ่อท่านเป็นคนมีอุปนิสัยใจคอเยือกเย็นอ่อนโยน มีเมตตา สงเคราะห์คนทุกชนทุกชั้น อย่างเสมอภาคเท่าเทียมกัน ไม่ได้เลือกยากดีมีจน ตลอดชีวิตของท่านยังไม่มีลูกศิษย์ท่านคนไหนเห็นท่านแสดงอาการโกรธให้เห็นเลย เว้นเสียแต่อารมณ์เสียเล็กๆน้อยๆบ้างเป็นครั้งคราว ประเดี๋ยวท่านก็กลับมายิ้มละไมเหมือนเช่นเดิม
เรื่องการปฏิสันถารพูดคุยนั้น หลวงพ่อท่านเป็นคนที่ระมัดระวังคำพูดเป็นที่สุด มักจะพูดส่งเสริมไปในทางที่ดี เป็นที่เล่าขานกันว่าหลวงพ่อท่านเป็นผู้มีวาจาสิทธิ์เป็นสำคัญ คำพูดคำจาของท่านจะอ่อนหวานน่าฟังเป็นยิ่งนัก ท่านจะเรียกแทนตัวท่านว่า “ฉัน”บ้าง “อาตมา”บ้าง และลงท้ายประโยคด้วยคำว่า “จ๊ะ”เสมอ และมีปกติอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นที่สุด ผู้ที่มาแสวงหาของศักดิ์สิทธิ์ท่านก็มักจะโบ้ยให้ไปหาหลวงพ่อพลอยสิ หลวงพ่อจูสิ
หลวงพ่อท่านถือการครองผ้าสามผืนอยู่เป็นประจำสบง จีวร สังฆาฏิ ไม่เคยออกจากตัวท่าน เว้นเสียแต่เมื่อท่านจะพักผ่อนอิริยาบถบ้างเล็กๆน้อยๆเท่านั้น ท่านตื่นแต่เช้าตรู่ ไหว้พระสวดมนต์ของท่านเสร็จแล้วทุกตี 5 ท่านจะตีระฆังเป็นสัญญาณปลุกพระลูกวัดให้ทำวัตรสวดมนต์
หลังจากฉันเพลแล้ว หลวงพ่อจะเข้าพักผ่อนในกุฏิของท่าน และท่านจะสั่งห้ามมิให้ใครเข้ามารบกวนเป็นอันขาด ซึ่งท่านจะใช้เวลาที่อยู่ในกุฏินานถึงคราวละ ๓ - ๔ ชั่วโมงเลยทีเดียว เนื่องจากช่วงเที่ยงจนถึงบ่ายๆเป็นช่วงที่ในกุฏิของท่านจะมีอากาศร้อนอบอ้าว จึงเข้าใจว่าไม่น่าจะเป็นการจำวัด ท่านคงจะใช้ช่วงเวลาดังกล่าวเจริญกรรมฐาน หรือทำอะไรที่เป็นการเฉพาะตนเสียมากกว่า
การปลุกเสกเลขยันต์ของท่านท่านจะทำของท่านคนเดียวภายในกุฏิ ส่วนใครที่จะมารับของไปท่านก็จะเสกให้อีกครั้งเสมอ ท่านเสกท่านทำด้วยความประณีตตั้งใจทุกครั้ง
งานวัดที่มีการละเล่นต่างๆมาช่วยงานท่านกับอย่างเนืองแน่น โดยเฉพาะลิเกต่างมากันมากชนิดที่ว่าสร้างเวทีให้ไม่ทัน คณะลิเกที่มาเหล่านั้นไม่ได้คิดค่าจ้างตอบแทนแต่อย่างใด ปารถนาแต่เพียงแป้งเสกของหลวงพ่อท่านเท่านั้น แป้งเสกของหลวงพ่อมีชื่อมาก เจ๊กในตลาดอุทัยฯขายของไม่ดี หลวงพ่อท่านให้ผ้ายันต์กับแป้งเสกพร้อมทั้งวิธีใช้ให้ไป ปรากฏว่า ขายดีขึ้นมาอย่างผิดหูผิดตาจนกระทั่งก่อร่างสร้างตัวได้อย่างมั่นคง
ลิเกที่มาทำการแสดงในงานวัดนั้น มีอยู่คณะหนึ่งแสดงเป็นเทวดาจึงต้องโรยตัวลงมาจากต้นไม้ให้เหมือนกับเทวดาเหาะลงมาจากสวรรค์ แล้วเกิดพลาดท่าตกจากยอดไม้สูงกระแทกลงพื้นอย่างแรง ก็ไม่ปรากฏว่าจะได้รับบาดเจ็บแต่อย่างไรเลย ยังลุกขึ้นมาปัดฝุ่นแล้วยังคงทำการแสดงต่อไปได้ตามปกติ
สมัยก่อนงานวัดหนองสะแกเป็นงานวัดที่ใหญ่ที่สุดในละแวกนี้ เพราะมีการละเล่นและมหรสพต่างๆมากมาย ถึงแม้จะมีปริมาณคนที่มาท่องเที่ยวมากแค่ไหน แต่ก็ปรากฏว่าตลอดงานเหตุการณ์เป็นปกติเรียบร้อยดี ไม่มีนักเลงหรืออันธพาลก๊กไหนก่อเรื่อง ด้วยเกรงในบารมีท่าน ในสมัยนั้นหากวัดไหนจะจัดงานใหญ่ก็มักจะนิมนต์ท่านหรือไม่ก็ หลวงปู่พลอย วัดห้วยขานาง หลวงพ่อจู วัดดอนกลอย เพราะชาวบ้านให้ความเคารพนับถือและเกรงบารมีประกาศิตของหลวงพ่อแต่ละท่านเป็นนักหนา นักเลงในสมัยนั้นไม่ค่อยยอมลงต่อตำรวจ แต่ถ้าเป็นหลวงพ่อแล้ว เพียงแค่ท่านฉายไฟฉายกราดออกไป แล้วโบกมือบอก “นั่งลง นั่งลงกันซิลูก”ฝูงชนเหล่านั้นก็ราวกับว่าต้นข้าวที่ถูกไม้นาบ นั่งราบกันไปตามแสงไฟอย่างสงบเรียบร้อย
มีอยู่คราวหนึ่งพวกโจรใจบาปบุกปล้นเงินวัดในตู้บริจาคเพราะในสมัยนั้นวัดหนองสะแก ถือว่าเป็นวัดที่มีลูกศิษย์ลูกหาผู้อุปถัมภ์ค้ำจุนมากมาย ทำให้เงินบริจาคมีมาก พวกโจรมาด้วยกัน ๕ คนพร้อมอาวุธปืน ๒ กระบอก พวกโจรมันยิงท่านไม่ออกก็เลยใช้ด้ามปืนตีหลวงพ่อ ส่วนหลวงพ่อก็ใช้มีดหมอที่วางอยู่บริเวณที่ท่านนั่งรับแขก ริดเอาปืนออกจากมือโจรได้ไว้ทั้ง ๒ กระบอก
มีญาติโยมท่านหนึ่งมาขอให้หลวงพ่อดูว่าพ่อของเขาที่กำลังป่วยหนักจะมีทางรอดหรือไม่ หลวงพ่อท่านใช้วิธีแปลกๆกล่าวคือท่านนั่งขัดสมาธิแล้วใช้มือทั้ง ๒ ข้าง ประสานเข้าหากัน โดยใช้นิ้วมือสอดเข้าไปในช่องระหว่างนิ้ว คล้ายกับนั่งทำสมาธิ แล้วให้ผู้เป็นลูกซึ่งเป็นชายฉกรรจ์ ๒ คนช่วยกันดึงมือของหลวงพ่อให้ออกจากกัน คล้ายกับว่าเป็นการเสี่ยงทายคือถ้าสามารถดึงมือหลวงพ่อให้แยกออกจากกันได้ก็แสดงรอด แต่ถ้าดึงไม่ออกก็แสดงว่าถึงเวลาของเขาแล้วหมดวิธีการช่วยเหลือ เป็นเรื่องแปลกที่ชายฉกรรจ์ทั้ง ๒ คนถึงแม้จะออกแรงดึงสักเพียงไหนก็ไม่สามารถดึงมือเล็กๆของคนแก่อย่างหลวงพ่อออกจากกันได้ เป็นอันว่าพ่อของบุคคลทั้ง ๒ คงถึงเวลาสิ้นบุญเพียงเท่านั้น และก็ปรากฏว่าเป็นจริงตามการเสี่ยงทายของหลวงพ่อไม่มีผิดเพี้ยน
บางวันในขณะที่พักผ่อนกันอยู่ จู่ๆหลวงพ่อก็เรียกพระลูกวัดให้มาช่วยกันจัดเตรียมสถานที่คล้ายกับว่าจะมีแขกผู้ใหญ่มาเยือน แต่เมื่อทำการจัดเตรียมตามที่หลวงพ่อสั่งเสร็จแล้วไม่นานนักก็ปรากฏว่ามีคณะศรัทธาจากแดนไกลบ้าง พวกคหบดีบ้าง หรือไม่ก็เป็นพระผู้ใหญ่บ้างเดินทางมาหาท่านจริงๆ โดยไม่ได้มีการนัดหมายล่วงหน้าไว้แต่อย่างใด เป็นคุณธรรมที่น่าอัศจรรย์ใจอีกประการหนึ่งของท่าน
หลวงพ่อท่านไม่ชอบพวกขี้เหล้าเมายา พวกผีการพนัน และอบายมุขทุกชนิดท่านมักจะกำชับสั่งสอนชาวบ้านอยู่เสมอว่าถ้าปารถนาความสุข ความเจริญแล้วอย่าเข้าไปข้องแวะกับสิ่งเหล่านี้เป็นอันขาด การแจกวัตถุมงคลของท่านก็มีกุศโลบายในด้านการส่งเสริมจริยธรรมไปในตัวอีกด้วย เพราะทุกครั้งที่ท่านแจกพระของท่านออกไปก็จะมีเงื่อนไขเป็นข้อห้ามที่เกี่ยวกับศีลธรรมและอบายมุขต่างๆนั่นเอง
เวลาพระจะมาสึก ในการทำน้ำมนต์ในแต่ละครั้งของท่าน ท่านจะตั้งใจทำให้ทีละองค์ เสร็จไปองค์หนึ่งท่านก็จะทำให้กับองค์ใหม่อีกครั้ง ระยะเวลาในการทำแต่ละครั้งร่วมครึ่งชั่วโมงเลยทีเดียว เวลารดท่านจะให้ตั้งใจอธิษฐานให้ดีปารถนาอย่างใดก็ให้เอาเสียอย่างหนึ่ง ซึ่งก็ปรากฎผลว่าเมื่อสึกหาลาเพศไปแล้วก็สมประสงค์ตามคำอธิษฐานทุกท่านไป ด้วยเหตุนี้ในสมัยนั้นไม่ว่าใครจะบวชกับอุปัฌชาย์องค์ใด แต่ว่าเมื่อถึงเวลาสึกก็มักจะมาสึกกับหลวงพ่อสด วัดหนองสะแก และไม่ใช่แค่เพียงในพื้นที่จังหวัดอุทัยฯ ชัยนาท เท่านั้น พื้นที่รอบนอกที่ได้ยินกิตติศัพท์ของท่านก็มักจะด้นดั้นมาสึกกับท่านด้วย ถึงกับต้องมานอนพักค้างอ้างแรมเพื่อที่จะรอฤกษ์สึกก็มีอยู่ไม่น้อยในแต่ละวัน ท่านจึงกลายเป็นผู้ที่มีลูกศิษย์ลูกหามากมายในจังหวัดต่างๆ
-
เที่ยวชมวัตถุมงคลพระท้องถิ่นสายอุทัย+ชัยนาท โดยเฉพาะหลวงพ่อสด วัดหนองสะแกได้ตามลิงค์นี้ครับ
http://www.web-pra.com/Shop/foondin
-
มาว่ากันด้วยภาควัตถุมงคลบ้างครับ เริ่มจากเหรียญเสมารุ่นแรกปี 2504 รุ่นนี้มี่ทั้งหมด 3 แบบครับกล่าวคือ
1.เหรียญกะไหล่ทองตัดห่วง แจกกรรมการ
2.เหรียญธรรมดาไม่ตัดห่วงกะไหล่ทอง
3.เหรียญธรรมดาไม่ตัดห่วงรมดำ
ส่วนปริมาณการสร้างของแต่ละรุ่นนั้นไม่สามารถระบุได้ ณ ตอนนี้เนื่องจากยังไม่มีพยานวัตถุหรือพยานบุคคลที่สามารถอ้างอิงได้ ส่วนที่ว่ากันไม่กี่ร้อยองค์ หรือแค่พันองค์นั้น ผู้เขียนเห็นว่าจะไม่น่าจะคุ้มค่าจ้างในการจัดทำ และไม่พอแก่การแจกจ่ายด้วยซ้ำ ทำทั้งทีก็ต้องมีปริมาณที่พอสมควรแหละครับ ไม่ใช่ยุคก่อน2500ซึ่งนั่นอาจจะเป็นได้ที่สร้างน้อยเพราะเทคโนโลยียังไม่เอื้อเท่าไร แต่ยุคหลัง 2500 ถ้าโลหะที่เป็นเนื้อธรรมดาทั่วไป เรื่องปริมาณไม่น่าจะเป็นข้อจำกัดนะครับ ที่ระบุปริมาณการสร้างน้อยๆเห็นว่าจะเอาหลักอุปทาน อุปสงค์มาเล่นแง่ให้แพงกันซะงั้น บารมีหลวงพ่อคงไม่ต้องเอาปริมาณมาเป็นตัวช่วย อาศัยประสบการณ์จริงที่เล่ากันปากต่อปากก็มากพอที่จะทำให้วัตถุมงคลของท่านเป็นที่ต้องการอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
-
ธรรมดารมดำ
-
ตามมาด้วย ธรรมดากะไหล่ทอง
ทั้งรมดำและกะไหล่ทอง ถ้ามีห่วงสำหรับแขวนแล้วทุกเหรียญเท่าที่พบเป็นอันต้องสึกไม่มากก็น้อย แต่นั่นก็แสดงให้เห็นถึงความนิยมศรัทธาในบารมีขององค์ท่านเป็นอย่างดี ได้ไปแล้วก็นำไปแขวนบูชาติดตัวกันอย่างโชกโชน
-
วัตถุมงคลรุ่นสองจัดสร้างในปี 2506 รุ่นนี้ออกให้วัดหนองระแหงใต้ซึ่งเป็นวัดที่หลวงพ่อจำพรรษามาก่อนที่จะมาสร้างวัดหนองสะแกแห่งนี้ มีทั้งหมด 3 ชนิดคือ
1.เหรียญรูปไข่เล็ก
2.รูปหล่อปั๊มเล็กก้นอุดตะกั่ว
3.สมเด็จหลังรูปเหมือน
-
1.เหรียญรูปไข่เล็กเนื้อทองเหลืองชุบนิกเกิล หรือที่นิยมเรียกกันว่าเหรียญใบพุทรา
ด้านหลังระบุคาถามหาอุดของหลวงพ่อ "ปิดตุอุดทังปิดตุทะวารัง"
-
2.รูปหล่อปั๊มเนื้อทองเหลืองกะไหล่ทองก้นอุดตะกั่ว บางองค์ที่ตะกั่วหลุดพบเส้นเกษาและผงสีขาวๆบรรจุอยู่ด้วย
ถือว่าเป็นรูปหล่อปั๊มรุ่นแรกของท่านเพราะจัดสร้างในปี 2506 ก่อนปั๊มใหญ่อยู่หลายปี แถมยังมีมวลสารสำคัญๆของท่านบรรจุอยู่ด้วย ที่สำคัญถูกกว่าปั๊มใหญ่เยอะเลย
-
3.สมเด็จหลังรูปเหมือนปี 2506 เป็นเนื้อดินเผาผสมผง ซึ่งมีทั้งดินเผาเปลือยๆ ดินเผาปิดทอง ดินเผาลงรัก และดินเผาลงรักปิดทอง ส่วนเนื้อขาวอมชมพูแบบแก่ผงนั้นพบน้อยมาก
-
เหรียญจอบรุ่น 3 ปี 2508 เนื้อฝาบวตหรือทองเหลืองกะไหล่ทอง พบเห็นน้อยเช่นกัน
รูปหล่อปั๊มใหญ่ปี 2512 มี 2 เนื้อคือเนื้อทองแดงรมดำและทองแดงกะไหล่ทอง
-
เหรียญรุ่น 4 ไหว้ครูปี 2516 ถือว่าเป็นเหรียญรุ่นสุดท้ายของหลวงพ่อ สภาพเดิมต้องมีแถบลายธงชาติติดมากับเหรียญทุกเหรียญ เป็นเนื้อทองเหลืองชุบนิเกิลคล้ายกะไหล่เงิน บางท่านว่ามีกะไหล่ทองด้วยแต่ยังไม่เห็นกับตาครับ
-
ต่อกันด้วยแหนบทั้งแบบเสียบกะเป๋าเสื้อและแหนบติดเนทไทด์ เวอร์ชั่นต่างๆ
เริ่มด้วยเหรียญแหนบปั๊มแบบเหรียญสตางค์เนื้ออัลปาก้า หลังยันต์นะสำเร็จของหลวงพ่อ
-
แหนบติดเนคไทด์แบบสกรีน
-
แหนบแบบเหน็บกระเป๋าเสื้อ
-
รุ่นนี้หลายคนบอกไม่ทันหลวงพ่อ แต่ผมชอบและมั่นใจว่าทันเจอก็เก็บไม่เลี้ยงเหมือนกันครับ
-
ตามมาด้วยวัตถุมงคลประเภทแหวนใครมีแบบไหนก็ช่วยกันโพสต์ครับ
-
สุดยอดของขลังของหลวงพ่ออีกประเภทหนึ่ง พูดถึงหลวงพ่อสดก็ต้องนึกถึงกุมารทองของท่าน
ตัวแรกเขาควายเผือกเป็นของที่ทำขึ้นเฉพาะบุคคลครับ
-
กาฝากไม้ทองหลางแกะงามมากๆ
เริ่มด้วยจุกกลาง
-
จุกหน้า ตัวนี้ศิลป์ชาวบ้านแต่ก็มันส์และดูขลังดี
-
องค์นี้ถือว่าชิ้นโบว์แดงอีกหนึ่งชิ้นครับ ขุนแผนผงนะดอกดิน ได้รับการยืนยันจากคุณตาที่เป็นศิษย์ใกล้ชิดหลวงพ่อ คุณตาท่านนี้มีวัตถุมงคลของหลวงพ่อหลายชิ้น แต่ที่หวงและไม่ยอมให้ใครคือขุนแผนพิมพ์นี้องค์เดียว ในสมัยนั้นเป็นที่รู้ดีว่าหลวงพ่อท่านมีชื่อมากในเรื่องแป้งเสก พ่อค้าแม่ขาย ศิลปินนักแสดงมักจะซื้อแป้งกระป๋องมาให้หลวงพ่อ หลวงพ่อท่านก็จะหยิบผงนะดอกดินที่ทำไว้ผสมลงไปในแป้งแล้วเสกให้อีกที ซึ่งขุนแผนรุ่นนี้เป็นพระผงที่ทำมาจากผงนะดอกดินล้วนๆซึ่งว่ากันว่าสุดยอดทางเมตตามหาเสน่ห์เป็นที่สุด
-
นอกนั้นก็เหลือชุดรูปถ่ายซึ่งมีอยู่มากมายหลายแบบ เข้าไปชมพลางๆในร้าน "ฝุ่นดินท้องถิ่นนิยม" กันก่อนครับ
http://www.web-pra.com/Shop/foondin
-
หมดหรืยังครับพี่ ขอติดตามต่อครับ ข้อมูลแน่นปึก
-
ขอประเภทรูปถ่ายบ้างครับพี่ รูปถ่ายของท่านก็มีหลายรุ่นเหมือนกันครับ ;) ;) ;) ;) ;) ;)
รูปนี้หายากแน๊ะ รุ่นแรก
(http://sitluangporguay.com/forum/index.php?action=dlattach;topic=11430.0;attach=38140;image)
-
งามครับหมวด ถ้าจะสงเคราะห์กันก็ไม่ขัดศรัทธานะครับ
ชมกันต่อครับ กับหมวดรูปถ่ายขนาดห้อยคอแบบต่างๆ ซึ่งจะเห็นได้ว่ารูปถ่ายของหลวงพ่อมีการจัดสร้างออกมามากมายหลายแบบ หลายวาระ ถึงจะเก็บสะสมของหลวงพ่อมานานขนาดไหนก็ยังเจอรูปแบบแปลกๆใหม่ๆอยู่เรื่อยๆ และนั่นย่อมแสดงให้เห็นถึงแรงศรัทธาและกระแสความต้องการในวัตถุมงคลที่เป็นตัวแทนของหลวงพ่อได้เป็นอย่างดี สาเหตุที่จัดทำเป็นรูปถ่ายเสียส่วนใหญ่ก็เพราะว่า ต้นทุนต่ำ สะดวกในการจัดทำ สามารถสั่งทำได้ครั้งละมากๆ และใช้ระยะเวลาในการจัดทำไม่นานนัก ดังนั้นรูปถ่ายจึงดูจะเป็นวัตถุมงคลที่สามารถจัดทำได้สะดวกที่สุดสำหรับพระทางแถบบ้านนอกเรา
-
1.รูปฝากระดาน สังเกตด้านหลังรูปจะปั๊มยันต์หมึกประกอบด้วยตัว "เฑาะว์" อยู่ตรงกลาง และหัวใจมหาอุด "อิตินะอุดทัง"ล้อมรอบ ซึ่งยันต์ด้านหลังนี้ต้นฉบับจริงๆเป็นยันต์ที่ใช้ประจำในหลวงพ่อสด วัดหางน้ำสาคร พบในรูปที่ออกในปี 2512 จึงเป็นไปได้มากที่สุดที่จะจัดทำมาจากโรงงานเดียวกันและออกในปีเดียวกัน
2.รูปฉากมืด สังเกตตัวอักขระยันต์รอบศีรษะหลวงพ่อจะไม่ค่อยประติดประต่อนัก ตกหล่นและขาดช่วง
-
3.ล๊อคเกทสมาธิฉากมืด รูปถ่ายลักษณะเดียวกันนี้แต่ตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมเปลือยบ้าง อัดกระจกบ้าง ภายหลังพบว่ามีทำก๊อปออกมาใหม่แต่สังเกตได้ว่ากระดาษด้านหลังภาพจะสดใหม่ และถ้าอัดกระจก รอยตัดของกระจกก็ใหม่ ขนาดค่อนข้างหนา ไม่มีความเก่าตามอายุ จะให้สบายใจเก็บที่เป็นล๊อคเกทแบบนี้ดูง่ายหายห่วงกว่ากันครับ
4.รูปถ่ายหลังตะกรุด 3 กษัตริย์พลาสติกลายมุ้ง แบบเดียวกันกับของหลวงพ่อมุ่ย หลวงพ่อกัน หลวงพ่ออิน หลวงพ่อหลิน
-
5.รูปรัศมีใหญ่
ุุ6.รูปรัศมีเล็ก
สีของพลาสติกทั้ง ๒ ขนาด พบอยู่หลายสีครับโดยเฉพาะสีแจ่มๆ เช่นแดง เหลือง เขียว เป็นต้นฯ
-
7.ล๊อคเกทครึ่งองค์แบบสี่เหลี่ยม
8.ล๊อคเก๊ทครึ่งองค์รูปไข่
-
9.หลังตะกรุดสามดอก รุ่นนี้ในพื้นที่มีประสบการณ์บ่อยครับ ที่ได้ยินมาวัยรุ่นถูกยิงด้วยลูกซองหนังไหม้เป็นจุดทั้งตัวไม่เข้าสักเม็ดครับ
10.ศิษย์/อาจารย์ ด้านหน้าหลวงพ่อสด หลังหลวงพ่อวิชา ปี 16 ทันทั้งหลวงพ่อสดและหลวงพ่อวิชาเสกครับ ต่างกันตรงหลวงพ่อสดเสกเป็นรุ่นสุดท้ายแต่หลวงพ่อวิชาเสกเป็นรุ่นแรกครับ
-
แหวนหลวงพ่ออีกแบบครับ ยิ้มละมัยเหมือนเดิม