อิ่มบุญกันไปแล้วกับกฐินประจำปี 2553 วัดโฆสิตาราม อ.สรรคบุรี จ.ชัยนาท จากที่เหล่าสานุศิษย์ที่มากันอย่างล้นหลาม
แต่มีสิ่งที่ผมเองก็ต้องคุยกันไว้ ถือเป็นการแลกเปลี่ยนของศิษย์หลวงพ่อกวย เพราะแต่ละคนอาจจะมีความเห็นที่แตกต่างกันเป็นเรื่องธรรมดา สำหรับผม ไปวัดโฆสิตารามอยู่เรื่อยๆ ไปทุกครั้ง ก็มีความสุข และ กำลังใจกลับมาทุกครั้ง แต่มาระยะหลัง การเปลี่ยนแปลงภายในวัดมีมากจนตามไม่ทัน และยากที่จะเข้าใจ
ในด้านดีๆ มีเยอะจนนับไม่ถ้วน สิ่งปลูกสร้างใหม่ๆ ในวัดที่ได้กำลังทรัพย์จากเหล่าศิษย์ เห็นแล้ว เป็นที่เจริญตา และน่าอนุโมทนา แต่ก็มีบางเรื่องที่ผมไม่เข้าใจวิธีคิดของผู้ที่ดูแลโดยเฉพาะที่นำเอาสิ่งอำนวยความสะดวก เทคโนโลยี่บางอย่างเข้ามาไว้ประจำในมณฑปที่เก็บสังขารของหลวงพ่อ ซึ่งดูแล้วไม่แววเลย
ที่เห็นได้ชัด อย่างตู้เติมเงินออนไลน์ และเครื่องชั่งน้ำหนัก ซึ่งเป็นธุรกิจทำกำไร และไม่เป็นการสมบุญกับกำลังศรัทธาที่เหล่าศิษย์พากันสร้างมณฑปหลังนี้ขึ้นมาเลย ไม่น่าจะมาหาประโยชน์กันอย่างนี้ มักง่ายเกินไป
ขณะที่คนที่มากราบหลวงพ่อ สวดมนต์เพื่อขอบารมีจากหลวงพ่อ ก็มีแต่เสียงเทปที่อัดไว้ จาก ตู้ทำบุญ, เครื่องชั่งน้ำหนัก ดังสอดแทรกรบกวนเป็นระยะๆ ทำให้ขาดสมาธิที่จะสวดได้อย่างราบรื่น แม้แต่ผมเอง ก็ต้องใช้ความพยายามอยู่นาน กว่าจะสวดจนจบ
ต้องช่วยกันพิจารณาให้ดีๆ คนที่เกี่ยวข้องจริงๆ ก็ควรจะทบทวนใหม่ ที่ผมพูดก็แค่หนึ่งเสียง ไม่มีน้ำหนัก สำคัญอะไร
ศรัทธาที่มีต่อหลวงพ่อกวย ไม่เสื่อมลงได้ แต่ที่จะเสื่อมคือ คนไม่อยากเข้าวัด เท่านั้น
