เป็นพระกรุแห่งจังหวัดตรังที่มีจำนวนน้อยและกำลังจะค่อยๆเป็นตำนาน ตามคำร้อยกรองเล่าขานถึงความเป็นมา
๏....คำคน...เก่าก่อน... ย้อนเล่าให้ฟัง เมื่อครั้ง... พศ. 2484
พ่อท่านเอียด วัดหนองช้างแล่น... ธุดงค์ จรลี ไปปักกลดที่ วัดร้างหูแกง
ชาวบ้าน... หูแกง...ดีใจนักหนา พ่อท่านเอียดมา ก็เตรียม จัดแจง
เมื่อครั้นรุ่งสาง หุงข้าว หุงแกง ด้วยศรัทธาแรง เตรียมทำบุญกัน...
ชาวบ้านทั้งหลาย ทั้งหญิงทั้งชาย ทำบุญถวาย พ่อท่านเอียด กันด้วยความสุขสันต์
พ่อท่านฉันเสร็จ ... เอ่ยปาก...ทักพลัน .. เมื่อคืนฉานฝัน ว่าจะมีภัย เกิดสงครามใหญ่
รบราฆ่าฟัน.. เกิดศึกรบกัน มาถึงเมืองไทย.. เทวดาท่านให้....ของดี พวกสู...
ไว้คุ้มครองภัย ทั้งน้อยทั้งใหญ่ อย่าได้อดสู.. จงไปขุดดู ที่จอมปลวกใหญ่ ทิศตะวันออกเร็วไว..
ชาวบ้านทั้งหลาย ได้ช่วยกันขุด ตามคำพ่อท่าน ด้วยความ...ต้องการ ... ของดีคุ้มภัย
ขุดได้สามศอก พบให หนึ่งใบ ต่างรีบนำไป.... ให้พ่อท่านพลัน...
พ่อท่านรับมา....เสกอยู่...พักใหญ่ แล้วยื่นไหไป... ให้ชาว...บ้านพลัน
พระอยู่ในไห พวกสู...จงปัน กันให้ทั่วๆ
บูชากับตัว ป้องกันผองภัย.......๚ะ๛
