ก่อนอื่นต้องขอกราบสวัสดีทุกๆทั่นที่เป็นศิษย์หลวงปู่กวยก่อนครับ ผมจะขอเล่าประสบการณ์ของครอบครัวคุณตาผม(มีศักดิ์เป็นน้องของคุณยายผม) ครอบครัวของคุณตาผมที่มีประสบการณ์ตรงกับหลวงปู่กวย เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งในปี2533คุณตาผมได้พาครอบครัวไปเที่่ยวทะเลที่บางแสนไปด้วยกันสามคนมี ตา ยาย และลูกของตากับยาย มีศักดิ์เป็นน้าผมซึ่งเป็นผู้หญิง ตอนนั้นน้าอายุประมาณ3ขวบ การไปเที่ยวครั้งนี้ทำให้เกือบไม่ได้กลับมาด้วยแล้วเพราะว่าในขณะที่ได้ไปเที่ยวกันอย่างเพลินๆจู่ๆน้าผมก็ได้หายตัวไปตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็นก็ยังหาไม่เจอทำให้ตากับยายหาจนจะเป็นลมหาเท่าไหล่ก็ไม่มีวี่แววที่จะเห็นน้าของผมทำให้ทั้งสองคนได้มาปรึกษากันในรถว่าจะทำอย่างไรดีไกล้จะมืดแล้ว ต่างคนต่างหมดอะไรตายหยากจนคุณได้หยิบหนังสืิอนะโมที่อยู่ในรถขึ้นมาเปิดอ่านดูตรงหน้าหลวงปู่กวยแห่งวัดโฆสิตาราม พอได้อ่านประวัติที่แล้วก็เกิดสัทธาในองค์หลวงปู่ขึ้นมาเลยยกขึ้นมือท่วมหัวแล้วบอกว่าถ้าเกิดหลวงปู่ศักดิ์สิทจริงขอให้ได้เจอลูกด้วยเถิด แล้วจะไปทำบุญที่วัดของหลวงปู่ทุกๆปีจนกว่าจะไปไม่ไหวหรือตาย แล้วก็สาธุแล้วยกมือลง แต่เหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้นตามองไปที่กระจกหลังก็ได้พบกับลูกสาวของตนเองทั้งสองคนตากับยายดีใจรีบลงจากรถมาอย่างรวดเร็วร้องให้ไปด้วยแล้วเข้าไปกอดด้วยความเป็นห่วง นับแต่บัดนั้นเป็นต้นมาคุณตาก็พาครอบครัวของตนเองแล้วก็ญาติให้ไปทำบุญทุกวันที่ 12เม.ย.ของทุกๆปีซึุ่งเป็นวันมรณะของหลวงปู่มาจนถึงปัจจุบันก็ยังไปอยู่ คุณตาก็เริ่มเก็บสะสมพระเครื่องของหลวงปู่ที่ทันหลวงปู่มาตั้งแต่ปี2533มาจนถึงปัจจุบันก็มีอยู่พอสมควร ตัวผมก็เลยได้อนิสงฆ์จากคุณตาด้ายหลายอย่างเหมือนกัน
กราบนมัสการหลวงปู่ด้วยกาย วาจา ใจ นะสิวัง พรหมมา มะอะอุ
