เมื่อวันที่ ๒๙ พ.ย.๕๔ ได้ไป กทม. เขตภาษีเจริญ เพื่อช่วยลูกสองคนทำความสะอาดบ้านที่ถูกน้ำท่วมเหมือนกัน ผมจึงได้ฝากรูปหล่อไปให้ลูกชาย ๑ องค์ โดยอาราธนาสวมคอภรรยา ระหว่างสวมคอรู้สึกว่าขนลุกซู่ไปทั้งสองแขน ภรรยาเล่าให้ฟังว่า ไปถึงภาษีเจริญประมาณบ่ายสามจึงแวะที่ทำงานลูกสาวก่อนเพื่อรอกลับเข้าบ้านพร้อมกัน ที่สำนักงานโดยภรรยาของ ผจก.ซึ่งเป็นเจ้านายของลูกสาวได้แสดงการต้อนรับขับสู้ภรรยาของผมเป็นอย่างดียิ่ง ทั้ง ๆ ที่สารูปของภรรยาผมนั้นไม่ต่างไปจากบ้านนอกเข้ากรุงเลยครับ
เล่าสู่กันฟังเล็ก ๆ น้อย ๆ ครับ