พ่อพอพานริ้วกรูด แบบที่ 2 ตัวสุดท้าย ชุดริ้วกรูดที่นำมาแสดงนี้ถือเป็นพอพานที่หลวงปู่เย็นท่านบรรจงสร้างเองพันเองตามตำราของครูบาอาจารย์ที่ท่านสืบมาและก็สูญสิ้นไปพร้อมกับท่านในปีสุดท้ายของการคงสังขารใน พ.ศ.2539 เป็นแก้วสารพัดนึกที่ท่านสร้างทิ้งไว้สงเคราะห์กับเหล่าศิษย์ที่ยังคงเสาะแสวงหาลาภและทรัพย์สินเพื่อยังชีพตามประสาปุถุชนคนเดินดินยังไม่สิ้นกิเลศความยาก ก็คงต้องอาศัยเครื่องรางและแรงครูช่วยหนุนส่งกันต่อไปตามวิสัยมนุษย์ ท่านช่วยได้ทุกคน มากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่ความหนาบางของกรรมในแต่ละบุคคล ได้บ้างพลาดบ้างก็แล้วแต่เจ้ากรรมนายเวรจะละจะเว้นเมื่อใด
นับถือแล้วดีอย่างไร ถ้าเทียบกับคนที่ไม่ถือซะเลยก็คนที่ซวยก็ไม่ต้องพบกับความซวยส่งผลให้ทรง คนที่ทรงก็เสริมให้ดีได้บ้าง คนที่ดีดวงเด่นโดดก้ส่งให้ดีโลดโดดเด่นกว่าคนอื่น นี่คือข้อดีของคนที่มีครูบาอาจารยืเชื่อถือคุณพระ มีสิ่งดียึดถือไม่เฉพาะแต่พ่อพอพานเท่านั้น สิ่งศักดิ์สิทธิ์อื่นๆที่ท่านเคารพก็ส่งผลเช่นนั้นเช่นกัน
