เมื่อวันที่ 5 เม.ย.52 ที่ผ่านมาผมได้บวชที่วัดแพงพวย เมื่อบวชไปแล้วผมก็สั่งให้เพื่อนนำพระของหลวงพ่อใส่แหนบไปให้ ซึ่งตัวผมเองมีพระของหลวงพ่อเพียงเหรียญเดียว คือ เหรียญหลังหนุมาน ผมก็นำมาเหน็บไว้ที่กระเป๋าอังสะ ทุกวันของการบวชผมจะทำวัตรเย็นที่โบสถ์ทุกครั้งที่ผมจะนำเหรียญของหลวงพ่อไปทำวัตรด้วยทุกครั้ง และมันก็ไม่มีเหตุการณ์ใดๆที่น่าตกใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่มันมีอยู่ครั้งเดียวและเป็นครั้งที่ผมจะจำไปตลอดชีวิต คือ ในวันที่สองของการอยู่วัด ผมกำลังจะนอนมันเป็นเวลาที่ดึกมาก ประมาณ 4-5 ทุ่ม ผมเองก็นอนไม่หลับเพราะเป็นการนอนแปลกที่ ไม่หลับซักที ผมเริ่มเครียด สักพัก ประมาณ 5 ทุ่มจะเที่ยงคืน ผมได้ยินเสียงคนมายืนเรีกผมที่หน้ากุฏิว่า "หลวงพี่" ผมก็พยายามมองโลกในแง่ดีว่าเราคงจะหูฝาดไปเอง แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น ห่างมาประมาณ 20 นาที มีเสียงมาเรียกผมอีกครั้ง "หลวงพี่" ในใจผมคิดว่าเอาแล้วโดนแล้วกู แต่ก็ยังมองโลกในแง่ดีเหมือนเดิม แต่สถานการณ์กับเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม คือ ผมนอนไม่หลับเลยจนประมาณ ตี 1-2 ผมนอนงายอยู่ตรงหัวนอนผมจะมีต้นจันทร์ใหญ๋ประมาณ 150 ปี อยู่ตรงหัวนอนผมนอนปกติไม่หลับเหมือนเดิม แต่ตอนนั้นประมาณว่าผมครึ่งหลับครึ่งตื่น ปรากฎว่ามีความรู้สึกว่าเหมือนมีมือใครสักคนมาจับผมที่หัวไหลซ้ายแน่ๆ ผมก็มองโลกในแง่ดีอีกเป็นครั้งที่ 3 แต่ยิ่งกว่านั้นมันมีครั้งที่ 2 มีมือมาจับที่หัวไหล่ข้างเดิมเป็นครั้งที่ 2 ผมก็เอามือขวาข้ามมาปัดออก ตอนนั้นใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว คิดว่าโดนแน่ๆ ทั้งๆที่เราเป็นพระอยู่ ผมเองวันนั้นก็ไม่ได้จุดธูปเทียนๆไหว้พระ นอนเลย พอตื่นมาผมก็นึกได้ว่าผมมีพระของหลวงพ่ออยู่ที่หน้าอกที่กระเป๋า ผมก็จับพระหลวงพ่อขึ้นมา แล้วบอกหลวงพ่อว่า ขอให้หลวงพ่อช่วยคุ้มครองผมด้วย ผมนอนไม่ได้เลย แล้วนอนตั้งแต่นั้นมา ผมก็นอนหลับทุกวันแล้วตื่นแต่เช้าเพื่อท่องหนังสือ แล้วก็บิณฑบาตได้ ทุกวันจนถึงวันสึก (แต่วันแรกกับวันที่สอง ผมไม่ได้ทำอะไรเพราะเป็นพระใหม่)