หลวงพ่อเชื้อท่านเป็นชาวห้วยกรด โดยกำเนิด เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2447 ปีมะโรง เป็นลูกชาวนาตระกูล "ปานขวัญ" พ่อชื่อนายไปล่ แม่ชื่อ นางมี มีพี่น้องทั้งหมด 7 คน โดยท่านเป็นคนที่ 3 เมื่ออายุ 17 ปี โยมพ่อได้นำไปฝากเรียนหนังสือ กับ หลวงพ่อคง วัดใหม่บำเพ็ญบุญ ซึ่งเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น หลวงพ่อคงท่านเป็น พระยุคเดียวกับ หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า (แต่อ่อนพรรษากว่า) และท่านยังเป็นพระสหธรรมมิก ที่ไปมาหาสู่กับหลวงพ่อโต วัดวิหารทอง เป็นประจำ เหรียญหลวงพ่อคง ท่านสร้างขึ้นเมื่อปี 2477 เป็นเหรียญหลักยอดนิยมประจำจังหวัด พออายุได้ 20 ปี หลวงพ่อเชื้อได้อุปสมบท ณ วัดใหม่บำเพ็ญบุญ โดยมีหลวงพ่อคง ยศกิโร เป็นพระอุปฌาชย์ พระอธิการเตี้ย วัดกลาง และพระพรหมเป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับฉายา "สุกกวัณโณ" หลังบวชแล้วท่านได้ไปศึกษาพระปริยัติธรรม ณ สำนักศรัทธาราษฏร์ ประตูท่าแห อ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท สอบได้นักธรรมชั้นโท
ในปีพ.ศ. 2475 ท่านได้กลับมาพำนักอยู่ วัดใหม่บำเพ็ญบุญ และได้ศึกษาทางด้านวิปัสนาธุนะและไสยเวทย์จากหลวงพ่อคง วัดใหม่บำเพ็ญบุญ นอกจากกิจวัตรแล้ว หลวงพ่อยังได้ถือธุดงค์เป็นกิจวัตรแสวงหาความสงบในที่ต่างๆอีกหลายแห่งจนถึงประเทศลาว มีสานุศิษย์ทางภาคอีสานและฝั่งเวียงจันทร์ระหว่างธุดงค์อยู่ได้พบปะกับพระอาจารย์อีกหลายรูป บางรูปก็ขอแลกวิชากัน หลังจากนั้นได้มาศึกษาวิชาอาคมต่อกับ หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ เจ้าตำรับมีดหมอและสิงห์ งาแกะ ซึ่งต่อมาหลวงพ่อได้ทำมีดหมอชื่อ มีดเทพศาสตรา จนปรากฏชื่อเสียง เป็นพระปฏิบัติที่ได้ชื่อว่ามีเมตตาสูงผู้หนึ่ง หลวงพ่อมีจริยวัตรที่น่าเลื่อมใสศรัทธาอย่างยิ่ง แก่ผู้ที่พบเห็นอยู่
หลวงพ่อเป็นพระที่มีพรหมวิหาร ไม่สะสมปัจจัยทุกอย่างที่มีคนมาถวายตามศรัทธา หลวงพ่อจะนำมาใช้ประโยชน์ในทางบำรุงพระพุทธศาสนา จึงมีชีวิตอยู่อย่างง่ายๆ ตามแบบพระสงฆ์ที่ควรกราบไหว้ ทั่วไป หลวงพ่อชอบสันโดษ สมถะแม้แต่การฉันหรือการอยู่อาศัย ได้มีผู้ศรัทธาสร้างกุฏิใหญ่โต สะดวกสบายทุกอย่าง แต่หลวงพ่อกลับไม่สนใจ แม้ทุกวันนี้ หากได้ไปวัดก็มักพบว่า มีสัตว์ต่างๆนาๆชนิดมาอาศัยบารมีหลวงพ่อเป็นพระจำ หลวงพ่อได้อาศัยมุมหนึ่งของศาลาวัดเป็นที่หลับนอน หลวงพ่อให้เหตุผลว่าที่ชอบนอนศาลาวัดก็เพราะว่า สบายแจ้งโล่งดี ใครไปมาหาสู่ก็พบเห็นง่าย ใครไปหาเมื่อใดก็พบเมื่อนั้นนอกเสียจากท่านติดกิจนิมนต์ วัตถุมงคลที่หลวงพ่อได้สร้างไว้มีดังนี้ เหรียญรุ่นแรกปี 06 มีดหมอตะกรุดโทน ตะกรุดใบลาน และพระปรกใบมะขามเล็ก ล้วนแต่สร้างศรัทธาเชื่อมั่นในหมู่คณะศิษย์ หลังจากหลวงพ่อคง ยศกิโร ได้มรณะภาพแล้ว หลวงพ่อเชื้อก็ได้เป็นเจ้าอาวาสสืบต่อมา
ส่วนวิชาเมตามหานิยม และสีผึ้งมหาเสน่ห์จุดมุ่งหมายไปในทางเดียวกันคือ สร้างความรักและเมตตาต่อกัน ไม่ให้เบียดเบียนกันเป็นวิชาที่มุ่งสันติธรรม จึงไม่เป็นเดรัจฉานวิชา เพราะเมตตาคือสัจจธรรม หลวงพ่อก็มีเมตตาธรรมเป็นประจำใจ จนกลายเป็นนิสัย นั่นคือการสงเคราะห์ แก่บุคคลทั่วๆไป ส่วนน้ำพระพุทธมนต์นั้น นอกจากส่งเสริมความเมตตาปราณี ต่อกันแล้วยังป้องกันภูตผีปีศาจ และคุณไสย์ เช่นบ้านใดครอบครัวใดมีความเดือดร้อนทะเลาะวิวาทกันจนเป็นประจำ เมื่อขอน้ำพระพุทธมนต์ของท่าน ไปประพรมภายในครอบครัว ก็มีความรักสมัครสมานสามัคคีกันดี ไม่มีการทะเลาะวิวาท ไม่ค่อยเจ็บป่วยทำมาหากินเจริญรุดหน้า ต่อมาท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูสุชัย บุญญาคม
