ผมเคยเขียนถึงมนต์พระกาฬ ของหลวงพ่อกวย ชุตินฺธโร วัดโฆสิตาราม อ.สรรคบุรี จ.ชัยนาท มาแล้วครั้งหนึ่ง แต่เป็นคนละกรณีกับเรื่องนี้..
ครั้งนี้จะถือโอกาสพูดถึงอีก เพราะเป็นที่ประจักษ์ใจผมว่า กับคนที่คิดไม่ดีต่อลูกศิษย์หลวงพ่อกวย มักจะมีเหตุให้วิบัติเป็นไปต่างๆ นานา เสมอ ซึ่งก็เป็นไปตามสรรพคุณของมนต์บทนี้ ที่คุ้มครองผู้ที่มีพระของหลวงพ่อไว้ ทุกประการ
เพื่อนบ้านคนนี้ มีบ้านอยู่ติดกันกับผม อยู่กันมาตั้งแต่แรกเริ่ม เมื่อครั้งยังไม่มีฐานะอะไร พอมีพอกิน ก็มีนิสัยใจคอก็เรียบร้อย เจียมเนื้อเจียมตัวดี แต่ภายหลังมา เมื่อฐานะความเป็นอยู่ก็ดีขึ้น มีเงิน มีรถหลายคัน พฤติกรรมก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง โดยเฉพาะฝ่ายภรรยา ที่มักสร้างความเอือมระอากับเหล่าเพื่อนบ้านจนไม่มีใครอยากคบด้วย ไม่ว่าจะเรื่องความเห็นแก่ตัว เอาเปรียบคนอื่น และปากร้าย
ในบรรดาทุกบ้าน ของผมถือว่าได้รับผลกระทบสุด เพราะที่ข้างบ้านผมเธอก็ถือวิสาสะใช้เป็นที่จอดรถของตัว แถมพ่นสีบนกำแพงบ้านผม ห้ามคนอื่นมาจอดเสียด้วย และที่น่าเกลียดที่สุด คือ การเอาถังขยะมาไว้ข้างบ้านผม แทนที่จะไว้หน้าบ้านตัวเองเหมือนบ้านหลังอื่นๆ ไม่สนใจว่าบ้านผมจะเดือดร้อนกับกลิ่นขยะของเขามากน้อยขนาดไหน แต่พอผมเอาขยะมาทิ้งร่วมถังไปด้วย ก็แสดงความไม่พอใจ ไปนินทาว่าร้ายผมต่างๆ นานา
ปัญหากับบ้านนี้ ผมได้แต่วางเฉย และอดทนมาตลอด 4-5 ปี เพราะไม่อยากมีเรื่องผิดใจกัน คิดเสียว่าใครทำอะไร ก็ต้องได้อย่างนั้น เมื่อกล้าเอาความเดือดร้อนมาให้คนอื่น ตัวเขาเองก็ต้องพร้อมที่จะรับคืนไปสักวัน โดยเฉพาะเมื่อมาทำกับผมที่เป็นศิษย์หลวงพ่อกวย แห่งวัดโฆสิตาราม จ. ชัยนาท ยิ่งต้องได้เห็นกันแน่ ไม่ช้าก็เร็ว...
ครอบครัวนี้ ตอนหลังมา เมื่อ ปลาย ปี 2550 สามีเลิกภรรยา สาเหตุจาก ภรรยาไปมีกิ๊ก ทำชั่วเสียเอง ส่วนลูกๆ ก็เหมือนแพแตก พลัดพรายกันไปคนละทิศทาง จบชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นไปอย่างขมขื่น เป็นที่ประหลาดใจของเพื่อนบ้าน แต่ไม่น่าประหลาดใจสำหรับผม..
ด้วยจิตคารวะ
ศิษย์แพร่ง ศิษย์หลวงพ่อกวย
